Relaties

(Gepubliceerd in de Potterdame – Rotterdam 2002)

Ik verbaas me nu al jaren over fenomeen “bankzitten”. Het is niet echt een werkwoord, zou ook niet kunnen, banken en zitten zijn beiden nogal passief. “Bankzitten” gaan mensen doen zodra ze serieuzer gaan verkeren.
            Kijk het zit zo, meisje ziet meisje en denkt “wauw”. Na veel gelonk, haren gefriemel, onzeker heen en weer kijken, stug wegkijkend, onverschillige bravourige ontkenning, navragen bij vriendinnen en gelukkig … HET BLIJKT WEDERZIJDS, HIEPERDEHIEP. Heerlijk, grote vlinders, met mooie kleuren en ongelofelijke spanwijdte. Alles wat je maar bedenken kan wordt met elkaar besproken. Zelfs de vraag van de ander of ze je postzegelverzameling mag zien, is echt geen rare. Alles willen we delen, alles wordt met elkaar gedaan. Er is geen tijd voor boeken lezen, dat theaterstuk komt later wel.
            Nee, eerst: de hand in hand fase, het standwandelingetje, eten, – vergeet het kaarslicht niet – het kopen van een extra tandenborstel voor als we bij elkaar blijven slapen. Ineens gek zijn op honden, terwijl je eigenlijk een kattenvrouw bent, of het ineens gek zijn op katten terwijl je, vul maar in. Goed we kunnen het zo gek niet bedenken of je doet het, zegt het, schrijft het, of veinst het. Want natuurlijk moet de ander jou de perfecte vrouw vinden en wil je voor die ander ook de perfecte vrouw zijn.

Het aftasten is voorbij, we zijn vier maanden verder en de seks is nog steeds goed, maar wordt al wat routinematig en meer verleden kan je niet verzinnen dus ook niet delen. Kortom de stoffen die je hersenen aanmaken bij verliefdheid reguleren zich weer en wat nu? We worden een soort tweeling en denken dat die interesse voor de hobby’s van elkaar altijd moet blijven, wat niet erg is, maar we denken dat we dezelfde hobby’s moeten hebben. De hele dagindeling, week in en week uit, moet op elkaar afgestemd zijn en we gaan dingen samen doen. Samen, samen en nog eens samen.
            Kijk en dat werkt dus niet. We zijn niet volledig hetzelfde, we zijn verschillend. En gelukkig maar, anders zou de wereld een saaie boel worden, mensen gauw op elkaar uitgekeken raken en er niets meer te leren zijn van anderen. Dus er is een moment dat je weinig tot niets meer doet. Behalve dan natuurlijk gezellig op visite gaan bij andere stelletjes, die ook denken dat ze niet meer zonder elkaar kunnen functioneren.
            Door al deze eeneiigheid ben je dus heerlijk lethargisch naast elkaar op de bank terechtgekomen en kijkt televisie. Bankzitters voor eeuwig en altijd en zij leefden nog lang en gelukkig.

Nee dus, bankzitters neem je leven eens onder de loep er is nog steeds een buitenwereld. Je had ooit hobby’s, er was een tijd dat je boeken las, een tijd dat je toneel speelde, oeverloze heerlijke wereldvreemde discussies had in de kroeg over hoe de wereld beter te maken, die cursussen vreemde talen die je nog wilde leren, het reizen naar verre buitenissige oorden, het uren aan de telefoon hangen met vrienden waarbij je rollend van de lach over de grond stuiterde. Waar is al dat enthousiasme, lekt dat in de bankzitting of zo.
            Kom van die bank af voordat het te laat is en je van saaiheid niet meer weet dat je nog leeft. Ooit word je dit namelijk zat en denk je dat het aan de relatie ligt. En dan kan het wel eens te laat zijn, dan ben je inmiddels oud en krakkemikkig en kan je alleen nog maar mopperend op de ander door het leven gaan, en dat is toch niet dat wat jullie voor elkaar gewenst hadden. Het was toch de vrouw voor wie je al die bergen wilde verplaatsen, het maatje waarbij je eindelijk wist wat geluk was, de dame met wie de seks was alsof je in een pretpark terecht was gekomen, de wereldse meid die zich kon voorstellen dat je überhaupt een postzegelverzameling hebt en op zo iemand moet je zuinig zijn.
            Je hoeft elkaar toch niet te veroordelen tot “de bank”. Hele avonden televisie kijken – of wat je dan ook op die bank doet – kan toch niet allesomvattend zijn. Ik geef toe, ik zit ook wel eens op de bank en dan kijk ik ook nog televisie, maar vaker doe ik iets anders. Ben ik bezig om mezelf te vertroetelen door het ontdekken van kanten in mij waardoor ik steeds meer lol heb in het leven.
            Laat al haar eigenheid en ook die van jezelf niet wegebben. Wees je bewust van wat je in je vingers hebt en zorg ervoor. Je laat planten toch ook niet maanden zonder water en huisdieren zonder eten? Hoe zit het trouwens kunnen jullie katten en honden met elkaar overweg?

© Annemarie Kruit

© 2020 | Annemarie Kruit

Op mijn teksten zit copyright. Het auteursrecht is vastgelegd in artikel 1. Auteurswet.

Als iemand iets origineels schrijft of maakt is het niet de bedoeling dat anderen dat werk gebruiken ter meerdere eer en glorie van zichzelf :-).

De wet is duidelijk, in artikel 1 staat het als volgt omschreven: “Het auteursrecht is het uitsluitend recht van de maker van een werk van letterkunde, wetenschap of kunst, of van diens rechtverkrijgenden, om dit openbaar te maken en te verveelvoudigen, behoudens de beperkingen, bij de wet gesteld.”